Anna Piasecka
Pierwsze polskie posłanki - poznajcie prawdziwe kobiety rakiety, aktywistki z krwi i kości, łamaczki konwenansów, które w 2 miesiące po uzyskaniu przez kobiety praw wyborczych wzięły szturmem polski sejm.
Tajne nauczanie? Proszę bardzo. Rozwój edukacji i oświaty? Jak najbardziej. Walka o wolność, równość i tolerancję? Przede wszystkim.
Anna Piasecka to kobieta stworzona do nauczania, czemu oddawała się w każdej wolnej chwili. W latach 1910–1918 uczyła języka polskiego w Toruniu w ramach tajnego nauczania. W latach 1918-1919 prowadziła działalność społeczną i niepodległościową w Sopocie, gdzie była członkinią Zarządu Towarzystwa Polek i aktywną działaczką Narodowej Partii Robotniczej. W 1919 r. założyła - pierwsze w Kwidzynie - polskie przedszkole. Brała też udział w wiecach polskich, organizowała amatorskie przedstawienia i poprzez dzieci docierała do rodziców, prowadząc działalność narodowo-uświadamiającą.
Ale dlaczego akurat edukacja tak ją pasjonowała? Otóż nasza Anna wiedziała, że jest to fundament silnego państwa i zabiegała o to, żeby możliwość wykształcenia była powszechnie dostępna. Niezwykle ważna była dla niej walka o swobody obywatelskie, w tym równouprawnienie kobiet, a także równość obywateli wobec powszechnych praw i obowiązków - bez różnicy wyznania i narodowości.
Po wyborach uzupełniających na Pomorzu w 1920 r. została posłanką Sejmu Ustawodawczego jako członkini Narodowej Partii Robotniczej. Pod koniec 1920 r. przeszła jednak do Polskiego Stronnictwa Ludowego „Piast”. Jako jedyna z ośmiu posłanek nie brała udziału w dyskusjach sejmowych.
Była jednym z dwanaściorga (sic!) dzieci Pawła Łęgowskiego i Julianny z Balcerowiczów, właścicieli majątku ziemskiego Feliksowo, położonego na Pomorzu.
